Nauczanie zdalne. Skutki pandemii. Jak pomóc dziecku?

 Od 20.12.2021 roku do dnia 09.01.2022  roku przechodzimy w tryb pracy zdalnej.

Zdalne nauczanie, brak możliwości spotkania się uczniami i uczennicami  z klasy, kolegami i koleżankami ze swojej szkoły,  wiele godzin spędzanych przed ekranem komputera, poczucie odizolowania, samotność,  niepewność co do właściwego przygotowania do egzaminów, a także obawy o zdrowie swoje i bliskich czy też żałoba po ich stracie – to jest to, z czym mierzą się uczniowie w tym okresie. 

 

 

Jak rozmawiać z dzieckiem, które ma trudności w zakresie poradzenia sobie z obecną sytuacją:

1. Rozmawiać z dziećmi w ogóle - m.in. na temat sytuacji w szkole i trudności związanych z powrotem do nauki zdalnej, okazywać zainteresowanie i zrozumienie, ale nie być zbyt narzucający. Być w kontakcie z dzieckiem. Mieć wiedzę na temat tego, co myśli i co czuję.
• Pytać, co dziecko myśli o nauce zdalnej? Jak woli się uczyć ? Co jest w tym dla niego łatwiejsze, a co sprawia mu trudność?
• Komunikować : Widzę, że to Cię  męczy. Rozumiem, że możesz czuć się …. Jest Ci trudno, z……
2. Rozmawiać z dziećmi o sposobach radzenia sobie z emocjami i trudnymi sytuacjami. Tylko sama rozmowa nie wystarczy. Ważna jest spójność komunikatów na poziome naszych  zachowań i tego co mówimy.  
• Dzieci uczą się reakcji emocjonalnych od dorosłych, dlatego ważne jest, aby pozostawać spokojnym, rozmawiać życzliwie i zapewnić dziecku poczucie bezpieczeństwa, czyli nie dawać się ponosić własnym emocjom, nie przenosić na dziecka swoich lęków.

Sposoby radzenia sobie:

• Przyjrzyj się swoim emocjom:
• Jakie emocje się w Tobie pojawiły?
• – Co się działo z Twoim ciałem?
• – Jakie myśli o sytuacji, o sobie i innych pojawiały się w Twojej głowie?
• – Jak się zachowałeś/aś?
• Mów o emocjach, nie blokuj, nie udawaj, że nic się nie dzieje.
• Uprawiaj sport, korzystaj ze świeżego powietrza, angażuj się w różne aktywności, rysowanie, malowanie, taniec, wszystko to sprawia Ci przyjemność.
• Pamiętaj, że popełnianie błędów, to nie jest koniec świata, trzeba z tego wyciągnąć wnioski na przyszłość, zastanowić się co w przyszłości mogę zrobić inaczej?
  
2. Zachęcać dziecko do rozmowy z zaufanym dorosłym w przypadku odczuwania trudności.  
3. Doceniać sukcesy dziecka, we wszystkich dziedzinach, nie tylko na gruncie szkolnym. Kształtować właściwą samoocenę dziecka.  
4. Być dostępnym dla dziecka tak bardzo, jak to tylko możliwe – zgodnie z maksymą: twój czas jest najlepszym prezentem dla dziecka!, 
5. Zadbać o higienę snu dziecka (odpowiednią długość i jakość jego snu), a także o tzw. higienę cyfrową (czyli m.in. umiarkowanie w korzystaniu z urządzeń cyfrowych, a także o właściwy, bezpieczny sposób korzystania z internetu, zwłaszcza, że w pandemii zwiększyło się zjawisko tzw. przemocy cyfrowej). 

 

Gdzie można uzyskać pomoc w kryzysie?

W razie nagłego  pogorszenia się stanu zdrowia psychicznego  warto skorzystać z fachowej pomocy – psychologa, psychoterapeuty, pedagoga lub psychiatry. Taką pomoc można uzyskać nie tylko w gabinecie - w odpowiedniej placówce, lecz także za pośrednictwem kilku działających w Polsce specjalnych, telefonicznych oraz internetowych linii pomocowych. Należą do nich m.in.:   

• Dziecięcy telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka: 800 12 12 12, 
• Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę: 116 111,
• Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci: 800 100 100,
• Telefon zaufania dla młodych osób, prowadzony przez Fundację ITAKA: 22 484 88 04.
• Strona internetowa: PokonacKryzys.pl.

 

 

Źródło:

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę „Jak nastolatki znoszą ograniczenia związane z epidemią?”.

Dorota Mielcarek Czy i jak rozmawiać z dziećmi o sytuacji kryzysowej, która dotyka nas
wszystkich – o epidemii koronawirusa, która obejmuje już cały świat? 

Ukryte koszty pandemii, czyli co lockdown robi z dziećmi?